Misschien ken je dat, dat je steeds weer in hetzelfde patroon komt met iemand die belangrijk is voor je (partner, kind, collega, vriend(in), etc).
* De ander zegt iets en je trekt je zelf meteen terug met het gevoel dat je niets in te brengen hebt.
* Of je reageert veel te fel, en ook al weet je dat je te fel reageert, je blijft doorgaan, want je weet dat het gelijk aan jouw kant staat.
* Of je geeft meteen toe want hier gaan we toch geen probleem van maken?
* Of je gaat eindeloos ‘pingpongen’: argumenteren en beschuldigen, waar steeds meer zaken bij gehaald worden omdat je je gelijk wilt halen en niet wilt verliezen.
Als dit gebeurt, dan hebben we de neiging om het gedrag van de ander te veroordelen en ons eigen gedrag te vergoelijken: de ander is schuldig en zelf ben je onschuldig.
Het patroon benoemen wat er tussen jullie gebeurt, is vaak de eerste stap om uit dit patroon te komen. De tweede stap is om te onderzoeken waardoor je getriggerd wordt en in welke oude overlevingsstrategieën je komt. Zicht krijgen op de onbewuste laag die dit laat gebeuren.
Soms is het lastig om op afstand, open en nieuwsgierig te kijken naar de patronen in deze belangrijke relatie.
Een inzichtelijke methode om dit te doen is door middel van een systeem opstelling. Doordat met representanten gewerkt wordt is je blik niet op de ander gericht maar kun je met een helicopterview naar jullie allebei kijken. De representanten maken zichtbaar wat er op een diepere laag tussen jullie speelt.
Op 2 september a.s. geven Mark Gankema en ik weer een opstellingendag in Tinte.
Zowel voor vragenstellers als representanten is nog plek. Heb je interesse, stuur me een pb/mail of bel me.